مدیر پارسی بلاگ

بنام خدا
دیشب بطور اتفاقی در یک مهمانی با یکی از وبلاگ نویسان قدیمی پارسی بلاگ برخورد کردم که شنیده بودم از فعالان گلدکوئست است. مفصلاً با او دراین زمینه صحبت کردم و جزئیات کارشان را جویا شدم. به او گفتم اصلا فرض کن میخواهی من را پرزنت (اصطلاح کوئستی ها برای دعوت به همکاری) کنی. هر چه میخواهد دل تنگت بگو... و او هم با اینکه گفت مدتیست کناره گیری کرده و الان در شغل دیگری در یک شرکت کامپیوتری مشغول به کار است، و کاتالوگهای مربوطه را هم با خود نداشت، ابعاد مختلف اجتماعی، حقوقی، شرعی، اقتصادی و ... را برایم تشریح کرد.
فعلاً در مقام و مجال نقد این سیستم خطرناک نیستم، ولی به چند نکته جالب برخوردم :
یکی اینکه وقتی از او درباره خروج ارز ازکشور و لطمه به اقتصاد ملی سوال کردم، ایشان گفت : هرایرانی قانوناً حق دارد در سال 5 هزاردلار از کشور خارج کند. حالاما این کاررا با خرید یک کالای دو سه هزاردلاری  انجام می دهیم . بنابر این هیچگونه مشکل قانونی ندارد.
من سکوت کردم، اما بعداً که حساب کردم دیدم اگر چنین چیزی درست باشد و چنین قانونی داشته باشیم، معنایش این است که 70 میلیون شهروند ایرانی در سال می توانند 350 میلیارد دلار ارز بصورت کاملاً قانونی از کشور خارج کنند!
نکته بعد اینکه در مرامنامه آنها، که حتماً باید رعایت شود و با خشونت و جدیت کنترل می شود، اینست که دروغ نباید بگویند، مگر بار اول که از شخص دعوت به همکاری می کنند. خودشان به آن می گویند دروغ سفید!
نکته دیگر اینکه خانه های تیمی تشکیل می دهند که نصف روز آفیس (دفتر کار)است، نصف روز هوم(خانه). و وقتی با هم زندگی می کنند، حق ندارند کوچکترین صحبت یا بحث سیاسی داشته باشند.
به نظر من باید به طراحان این سیستم و مهارت و آنها آفرین گفت که عجب مهارتی به خرج داده اند در شناسائی نقاط ضعف و قوت یک سیستم و طراحی بین المللی آن. می گفت ده سال فقط وقت صرف طراحی این سیستم شده و مالکان آن از روئسای بانک جهانی و بازار بین المللی پول و حتی حسابدار کل سابق سازمان ملل هستند.
بعضی نامهای مشهور از هنرمندان، ورزشکاران و مجریان سیما راهم بعنوان فعالان و سر شاخه های این شبکه نام برد که واقعاً تاسف آور است.
می گفت بیش از دو هزار دفتر کار فقط در تهران فعال است و حدود دویست شبکه ( که یکی از آنها و البته بزرگترینشان گلدکوئست است) در ایران فعالیت دارند. گلدکوئست سابقه 11 ساله دارد و 9 سال است که درایران فعال است.
نکته مهم دیگر هم اینکه می گفت نیروی انتظامی هیچ دخالت مستقیمی در جلوگیری از فعالیت این شبکه های خطرناک سازمان یافته ندارد و تنها اگر شاکی خصوصی مراجعه کند، پرونده قضایی تشکیل می شود که البته اول خود شاکی را دستگیر می کنند، که چرا اقدام به این کار کردی!
ظاهراً مراجع تقلید، دراین موضوع از قوانین رسمی کشور جلوتر هستند، بطوری که اکثراً فعالیت در این شبکه هارا حرام اعلام کرده اند.
...
آیا واقعاً زمان آن نرسیده که مقامات ارشد نظام، فکری برای این معضل بکنند؟