بیایید دور میز
•
بنام خدا
4 شـنبه هفـته قـبل، بازدیدی داشتم از نمایشگاه رسانه های دیجیتال. در کل نمایشگاه جالب توجه بود، هر چند بخش سایتهای اطلاع رسانی و وبلاگها متاسفانه ضعیف بود. ما هم درقالب سایت پارسی بلاگ، از چند ماه قبل قصد شرکت در این نمایشگاه را داشتیم، اما زمان برگزاری مصادف شد با ارتقای سخت افزاری و نرم افزاری پارسی بلاگ (که در خبرنامه به زودی جزئیات آن اعلام خواهد شد). با توجه به پیچیده و حساس بودن این روند و نیاز به صرف زمان و انرژی قابل توجه، عملاً کسب آمادگی و شرکت در نمایشگاه برای ما امکان پذیر نبود.
از نقطه نظرات گوناگون میشود به اینگونه نمایشگاه ها نگریست:
نگاه به چگونگی برگزاری،
نگاه به سیاستگزاری ها و برنامه ریزیهای مدیران نمایشگاه،
نگاه به نوع نگاه برگزارکنندگان به جامعه رسانه ای کشور
نگاه به سطح کمی و کیفی شرکت کنندگان،
نگاه به نوع و رویکرد تولید محصولات تولیدی رسانه ای کشور
نگاه به ترکیب شکلی و سنی بازدید کنندگان
و... صدها نوع نگاه دیگر
برای هر کدام، میتوان مفصلاً صحبت کرد. من الان ترجیح میدهم درباره نگاه برگزارکنندگان به جامعه مجازی کشور صحبت کنم.
آنچه ازبرگزارکنندگان نمایشگاههایی در این سطوح، مورد انتظار است، تعامل دوستانه، مثبت و از موضع همکاری باجامعه رسانه ای کشور است. مشکل آزار دهنده ای که کم و بیش در اکثر نهادهای دولتی و حکومتی به چشم می خورد، نوعی نگاه از بالا به پایین به فعالان غیردولتی بخشهای فرهنگی و رسانه ای است. نگاهی که مانع از برقراری روحیه صمیمیت و همکاری و تعامل مثبت و سازنده است.
به تصور من یکی از دلایل عمده ضعیف ظاهر شدن نمایشگاه در بخش سایتهای اطلاع رسانی، نوع برخورد نهادهای حکومتی نظیر وزارت ارشاد با فضای مجازی و عموم سایتهای اینترنتی است. برخوردی که هر چند دربسیاری از اوقات، مودبانه و محترمانه است، اما در عمل رویکردی دستوری را به تصویر می کشد که درآن، طرف مقابل در موضع انفعال مطلق انگاشته می شود.
یکی از مصادیق عمده ی آن، پاسخگو نبودن و شفاف نبودن نهادهای دولتی نظارتی در بحث فیلترینگ است. بارها وبارها این کلیشه را تکرار کرده ایم که اصل وجود فیلترینگ آن هم برای تامین حداقلهای قانونی قابل قبول است، و تقریبا همه فعالان جامعه مجازی کشور آن را پذیرفته اند، اما ساز و کار اجرا و خصوصاً شفافیت و پاسخگویی محترمانه در قبال آن، تاثیر تعیین کننده در توفیق این کار دارد. تا وقتی نگاه مدیران و سیاستگزاران این بخش، اینگونه باشد به جرات می توانم بگویم که هیچ پیشرفتی در همگرایی جامعه مجازی پیرامون مصالح ملی کشور عزیزمان ایران نخواهیم داشت.
به گمان بنده، مدیران دولتی بخش فرهنگ و رسانه، باید از پشت میز ریاست بلند شوند و بیایند دور میز.
در کنار بازیگران اصلی جامعه مجازی بنشینند، دست آنها را به گرمی بفشارند.
نگویند (در عمل) همین است که ما می گوییم. بگویند (بدون تعارف و با صداقت) : شما چه می گویید؟ نظر شما چیست؟
من با قاطعیت و با توجه به شناختی که دارم می گویم که اکثریت قاطع سایتهای اینترنتی فعال کشور، با وجود سلایق و دیدگاههای متفاوت، دوستدار کشورند، منطقی هستند و با آنها میتوان به مشترکات قابل توجه و قابل قبولی رسید.
باورکنید.
