مدیر پارسی بلاگ

بنام خدا
بعضی گفته اند بزرگی هرکس به اندازه تنهائی اوست
چرا؟
شاید چون هر چه بزرگتر بشوند، دنیاشون وسیعتر میشه
و هر چه دنیا بزرگتر، تزاحم و شلوغی کمتر، جا بیشتر... و تنهائی بیشتر
بعضی ها اونقدر دنیاشون وسیعه که گاه، مدتها  هر چی میگردند ، حتی یک آشنا هم پیدا نمی کنند
اما، خیلی وقتها، تنهائی بخاطر بزرگی نیست،
بخاطر دنیای متفاوتی هست که برای ما برای خودمون ترسیم کرده ایم
این تفاوت میتونه ذاتاً خوب باشه یا نه، اما در هر صورت، آدم رو میبره به لاک عمیق تنهائی.
...
دنیاهای ما چقدر با هم فرق داره؟
چرا با هم دوست میشیم و چرا دشمن؟
هر کدوم از ما، چه دنیائی برای خودمون ترسیم میکنیم؟
آیا حواسمون هست که داریم چی نقاشی میکنیم؟
تک تک فکرها و کارهای ما، خط ها و رنگ هائی هستند که نقاشی دنیامون رو شکل میدن.
بخشی ازین نقاشی رو بقیه میبینند، اما خیلی شو... نه! هیچکس از اطرافیان ما نمیبینه.
این نقاشی، همون نامه اعمال و احوال ماست که بعداً بصورت کامل و چند بعدی، بهمون تحویل میشه.
ملائک در عالم ملکوت، فیلمشو به سبک اون دنیا ظاهر میکنند و بعدش تحویلمون میشه : دست راست ، یا چپ .

الهی که خوب نقاشی کنیم، طوری که هم الان و هم بعد، بتونیم به دیگران نشون بدیم، باعث افتخارمون باشه، نه سرشکستگی.
خوب فکر کنیم و خوب کار.

یا علی مدد