دوست عزيز بنام شهروند درجه صفر

سلام . انتقاد آميخته به ملامت شما را خواندم. عزيز دلم، من نه به دنبال هست و نيست گفتن براي کسي هستم و نه بايد و نبايد به کسي ديکته مي کنم. ادبياتم هم به هيچ وجه تحکم آميز نبوده. آنچه نوشتم، ويژگيهاي يک وبلاگ مطلوب بود. متاسفانه اينقدر ذهن بعضي جوانان از جمله شما عصيانگر شده که تحمل خواندن، و تامل کردن در يک متن کوتاه و ساده اي را نداريد، که به نوعي مشاوره ايست در راستاي استفاده هر چه بيشتر از وقت و انديشه اي که شما عزيزان در خانه وبلاگ صرف مي کنيد.
هر که هر چه مي خواهد کپي پيست کند، و در هر جا مي خواهد، بکند، چنانکه مي کنند، اما آنچه همه از يک وبلاگ انتظار دارند، و باعث موفقيت يک وبلاگ مي شود، اينگونه مطالب نيست. شما اگر نگاهي به وبلاگهاي معروف و موفق داشته باشي، مي بيني که ويژگيهائي که من گفته ام در آنها رعايت شده است. پس خواهش ميکنم يکبار ديگر، با دقت و تامل، نوشته را بخوان و بدان که معيار پيشرفت در همين ادبيات جاري، اين نيست که تا شنيدي کسي توصيه اي کرد، سريعاْ داد و بيداد کني که از نصيحت خسته شده ام و بدم مياد و... محتوا را بچسب برادرجان من. برعکس فکر ميکنم نظر شما توهيني است به وبلاگ نويسان که همه را انسانهاي دگم و بي انعطافي تصور کرده ايد که تا کسي بهشون مياد حرف بزنه، ميگن آخ برو کنار که کَرَم کردي. به اميد بهروزي و تدبر وتعمق بيشتر شما. موفق باشيد.