سلام...
آقاي فخري... الان كسي براي خودش شغل انتخاب نمي كنه! كسي مطمئن نيست كه آينده اش چه شكلي هست! كسي دنبال علايق خودش نمي ره! شايد خيلي غلو كردم. بهتر بگم لااقل تا حدود زيادي شرايط جامعه انسان را به سمت جلو حركت مي ده. پس اين وسط ميل و علاقه و استعداد كمي كمرنگ شده و تا حدود زيادي به شانس و بخت و اقبال و ... متكي شده. مثل همان قبولي دانشگاه. كه از صد تا رشته انتخابي هر كدام شد ، شد ديگه. مهم ورود به دانشگاه است!!!( البته اينجا سيستم فراگير پيام نور اين قضيه را شكست. چون هر كسي به رشته مورد علاقه اش مي رسه)
بعدش تازه نوبت به فكر و خيال دردسرهاي زندگي و كار و خونه و هزار تا اما و اگر ديگر. خوب قديمها كه جوانان اين همه درگير ذهنيات خود نبودند. اينها همه از شرايط اين روزگار هستند. به نظر شما يك جوان چكار كنه؟؟؟؟؟؟؟
