سلام

خيلي دلم مي‏خواهد همه چيز را هميشه ساده ببينم و ساده معرفي كنم.

اما شايد هميشه به اين سادگي نباشد. همه‏ي نوشته‏ها رقم نمي‏خورند كه بمانند، برخي كاركرد مقطعي دارند و برخي بايد بمانند و آنها هم كه بايد بمانند اگر نگارنده‏اش دانست كه ره به خطا رفته است شايسته است كه امحايشان كند و شايد از همين رو بود كه يك جوان هنرمند روشن‏فكر هر چه خلق كرده بود در گوني ريخت و آتش زد و حركت كه از نو آغازيد شد سيد شهيدان اهل قلم.

نمي‏خواهم بگويم مثل امير عباس اگر گاهي حذف مي‏كند سيد مرتضاست، نه؛ اما مي‏خواهم بگويم هميشه قضايا آن گونه ساده نيست كه مدير گفته است.

بنده هم خيلي وقت‏ها مي‏نويسم كه بماند و مثلا اگر روايت فجر در پارسي بلاگ زماني غير قابل دست‏رس است، با اينكه نوشته‏ها صرفاً در نت ثبت نشده، اما تمام مطالب در بلاگفا قابل رويت است. اما گاهي يك نوشته يك پيام محدود و مقطعي دارد، پس چه باك اگر چندي بعد پاك شود؟ مثل همين كامنت كه اگر گران نبود و عمومي شد، اگر بعدها پاك شود به كجاي چرخ هستي برمي‏خورد؟ اگر نوشته هم نمي‏شد به جايي برنمي‏خورد! اين قدر هست كه نشان مي‏دهد كسي يادداشت شما را خوانده و در هامش آن چيزكي گفته تا شما دست كم نگاهي بيندازيد. بقيه‏اش سود خالص است.

چرا امير عباس اين طوري است؟ به قول شما الله اعلم.

يا علي.