پيام

سيدمحمدرضا فخري
91/4/2

+ در ايام مبارک شعبانيه هستيم. به نظر شما *شاد بودن و شادي کردن، آنطور که خدا و اهل بيت عليهم السلام از ما انتظار دارند* و به آن راضي و خشنود هستند *چيست؟ چگونه است؟* ما دقيقاً *بايد چه کنيم يا چگونه باشيم* که از نظر آنها شاد باشيم و شادي کرده باشيم؟ (با عرض معذرت نظرات خارج از بحث يا بيجا حذف ميشه)

♥ ح. بالايي 91/10/18

ترك گناه

سعي در قدم برداشتن توي مسيري که اونا راهنمايي کردن...

ممنون جناب افشار عزيز، ولي اين اختصاصي به اعياد نداره. ترک گناه باعث نشاط معنوي ميشه و يک قاعده کلي هست. دقيقا در اعياد چه کار *خاصي* بکنيم يا چگونه باشيم؟

انجام واجبات و ترک محرمات

ممنون از دوستان. ترک گناه و روهرو بودن و امثال آن خيلي کلي است و بي شک باعث نشاط معنويست. اما فرض کنيد ميخواهيد يه برنامه در سيما پخش کنيد براي عيد تا مردم شاد باشند اما شاد طبق موازين اهل بيت. چگونه بايد بسازند؟ همون لول هاردي گذاشتنه آيا؟ *ماهيت اين شاد بودن چيه ؟*

توي جشن ها از خودمون متد جديد در نياريم و رسم هاي غلط و عامه پسندانه رواج نديم. هرکاري ميخوايم بکنيم در اين جشن ها از يه متخصص امور ديني بپرسيم تا مثل برخي رسومات نيمه شعبان نشه که از بيخ و بن بي اساسه:)

صد رحمت به لورل و هاردي! آوردن بعضي خواننده ها و بازيگرا با تيپ و قيافه هاي آنچناني و پرکردن وقت مردم با برنامه هاي بي ارزش...

خب اينها (رسوم من دراوردي) کارهاييه که نبايد بکني. حالا چه کار بايد بکنيم؟ همون شيريني دادن و مداحي معمولي کردن *حق مطلب رو براي شادي ادا ميکنه؟*

سلام *مثلاً شما تو اين ايام يه عيدي به بچه ها بديد* هم اهل بيت عليه السلام راضي و خوشنود ميشن هم ما نوكران اهل بيت عليه السلام .......

نه، اينا حق مطلب نيست، البته خوبه باشه. من به شخصه شغل خودم امسال براي يکي از شبکه هاي ماهواره اي، چند تا داستان براي کودکان بازنويسي کردم. سعي کردم داستان ها گيرا باشند و جذاب ... حالا ديگه اين که چطور اينها رو از کار در بيارن و چي بسازن باهاشون و چقد حق مطلب رو ادا کنه... خدا عالمه:)

لايک براي نشريه

خب اگر اينها حق مطلب رو ادا نميکنه، دقيقا چه چيزي حق مطلب شاد بودن رو ادا ميکنه؟ *شادي مورد نظر اسلام رو در اعياد چگونه ميشه ايجاد کرد؟*

توي يکي از جلساتي هم که به خاطر همين جشن ها برگزار شد بچه ها پيشنهاد دادن در کنار ايستگاه هاي صلواتي و در مساجد، نمايشگاه بذاريم، تعزيه بذاريم، مسابقه و...

دست بزنيم ...چکال بزنيم ....بخنديم ....لعنت کنيم يه عده رو ....صلوات بفرستيم...با هم شوخي کنيم ....شربت بخوريم ...بريم ددر دودور ...به خانواده احترام بزارم ...شام کباب بخوريم...نهار هم ماکاروني ....فوتبال ببينيم ...درس نخونيم...به کارنامه ها نگاه نکنيم...وقتمونو تو پيام رسان تلف کنيم .....بازم بگم يا بسه

نه. برنامه هاي مذهبي مون خصوصا براي گروه هاي سني پايين معمولا کارشناسي شده نيست. خوب باشه چرا مردم از برنامه هاي مذهبي استقبال نکنن؟

خب شادي در اعياد مذهبي به نظرم يه کم متفاوته با وقتاي ديگه... شادي در جشن هاي مذهبي بايد پشتش يه تفکر مذهبي باشه وگرنه چه فرقي پيدا ميکنه جشن ولادت با جشن تولد يه فرد عادي؟! اينا دو جورن به نظرم. نبايد سعي کنيم شبيه به همشون کنيم. بايد مردمو به سمت شادي حقيقي مخصوص اين روزا سوق داد...

با عرض معذرت نظرات خارج از بحث يا بيجا حذف ميشه.

خوب بشه

ما عادت داريم

!!!.....اين شربتايي که ضرر داره به خورد مردم نديم اينهمه هزينه صرف دادن شربت ميشه بي فايدس!!! خوبه که در اين روزها همه سعي ميکنن حتي با دادن شربت , شادي خودشان را ابراز کنند ولي شربت اون هم از اين نوع مصنوعي چه فايده!!!(آيکون تحت تاثير قرار گرفتن ملت)

شبتون بخير جناب مهندس با اين نظر حذف کردن و پاسخ ندادن تون...ياعلي خدانگهدار.......

جناب خوش خواهش. دست زدن و امثال اون ممکنه نوعي شادي داشته باشه اما در ذات خود هيچ ارتباطي به شاد بودن براي اهل بيت نداره و کلي هست. شادي اختصاصي اهل بيت رو چگونه بايد ايجاد کرد؟

ببين چند نفر از مهندس ناراضين...شعبان

شادي براي ولادت اهل بيت به نظرم بعد از شناخت درست اونا به وجود مياد. تا کسي امامش رو خوب نشناسه چطور ميتونه از تولدش خوشحال بشه و شادي کنه؟!

سرکار خانم لعل سلسبيل، خيلي منبري و مديرکلي صحبت مي فرماييد. گوشمون پر است از اين بايدها... راه حل بدهيد :)

خب هرکسي در هر مقام و موقعيتي که هست و هرکاري که از دستش برمياد بايد انجام بده... مثال خودمو عرض کردم خدمتتون. راه حل هم دادم، البته بازم به صورت کلي:دي... نمايشگاه، تعزيه، مسابقه... کتاب و بروشور مناسبتي...

دقيقا سوال اينه که چه کاري. منظور من از سوال، کاهاري صوري و ظاهري که آدمها را بخنداند يا به وجد بياورد(مانند دست زدن و ...) نيست. منظورم کارهاييست که واقعاً شادي قلبي آنهم متناسب با هر عيد خاص (مثلا تولد) دست کند.

ممنون، بهترين پاسخي که تابحال در اين پيام شنيده ام معرفت است. شناخت يک مقدمه لازم براي شاد بودن هست چون بدون معرفت کار سامان نمي يابد اما خب معرفت به خودي خود شادي آور نيست. بايد چه کنيم يا چگونه باشيم تا شاد بشويم و باشيم؟

من کارايي که به عقلم مي رسيدو گفتم... همون کتاب و اينا... ما توي شهر قم زندگي مي کنيم که وفور نعمت اطلاعات مذهبيه ولي شهرهاي ديگه اينطوري نيست. حتي همون چند تا پلاکارد و بنري که اينجا ماشاالله خيلي زياده، شهرهاي ديگه زياد نيست، تک و توک...

اين نوع برنامه ها هم سيخ رو سوزانده هم کباب رو. اين سوال را طرح کردم تا راهي متفاوت بيابيم.

کتاب و مطالعه و اينها همه خوبه. اما خيلي کليه. راه حل شاد بودن مطلوب و مورد رضايت اهل بيت در يک شب ولادت نيست. قم هم شادي ها خيلي صوري و ظاهري هست. با نگاه حداقلي هم قابل قبول نيست به نظرم. البته از بعد اجتماعي همين تبليغ شعائر مهمه و موثر اما سوال من ناظر به شادي دروني يک فرد است.

خب نميشه به نظرم شب عيد مردم رو به اين معرفت رسوند، بايد از مدتها قبل زمينه سازي شده باشه... فکر مي کنم همون معرفت کافي باشه تا شاد باشيم در روز عيد...

خب بعضي شهرها و روستاها همين شادي صوري هم وجود نداره به اون صورت! کلا اعياد و مراسم مذهبي گمه.

خيلي ممنون جناب فخري که نظرم حذف شد...

اينها همه درست اما جواب سوال من نيست. ذات شاد شدن در اسلام بايد دقيقا تبيين بشه و توصيف بشه و تشريح بشه. آنوقت روشهاش بدست مياد.

در بالا نوشته ام : با عرض معذرت نظرات خارج از بحث يا بيجا حذف ميشه. اگر اين کار نشه به بحث لطمه ميخوره.

خب فکر کنم اين سوال خارج از سطح سواد و معلومات من باشه. بايد يه حاج آقا يا حاج خانم طلبه بيان و جواب بدن... چون نمي دونم دقيقا معيار و ملاک شادي در اسلام چطوريه و چيه :)

از همه دوستاني که در بحث شرکت کردند ممنونم. شب خوش. خدانگهدار.

شب خوش :)

سلام و رحمت خدا برشما. هرآنچه از اعمال و رفتار انساني که موجب قرب به خداوند باشد اعم از اينکه شادي باشد و يا غم موجب مودت به صاحبان اعياد و عزاست وبديهي آنست که هرآنچه انسان را به خود مشغول سازد و از اين قرب فاصله بياندازدبا هرعنوان و مقصودي به بيراه است. بنابراين مهم دراين شادي و شعف اينست که جلب محبت کنيم و خودمان را به صاحبان اعياد نزديک کنيم.اثري ازاثار وحودي شان را درخودمان پرورش دهيم .

و ازآنچه بيزاري جستند دوري کنيم.اين طريق به صواب نزديک است و موجب قرب الي الله و آنگونه است که انان دراعياد عمل مي کردند. همه ي اعمال انساني بايددرجهت اقامه ياد خداوند باشدوان شاء الله که همينگونه براي همه ي ما خواهد بود.

سلام بر جناب معزي عزيز. از پاسختون صميمانه متشکرم. ان شا الله که همه ما هميشه به سمت و سوي قرب حق تعالي در حال حرکت باشيم.

خواهش مي کنم.محبت داريد. ان شاء الله .

با عرض سلام... از نظرات ارزشمند بزرگواران استفاده کردم... به نظر ميرسه جناب اقاي مهندس فخري راهکارهائي براي شاد بودن در اعياد مذهبي رو که عملي باشند مد نظرشون هست... با توجه به معلومات اندکم مختصري توضيح عرض ميکنم...

براي پاسخ به اين سئوال بايد متذکر شد که روش شاد کردن کودکان در سنين پائين با بزرگسالان متفاوت هست.. براي کودکان براحتي ميشه در اين ايام اوقاتي شاد فراهم اورد و در ضمن اون معارفي رو به اونها اموزش داد... مثلا گردش بردن بچه ها و در همون حين سئوال از بچه ها که چرا امروز اومديم گردش؟ و توضيح اينکه خداوند متعال بهمون دستور فرموده که در زمينش گردش کنيم ... گلهاي قشنگ رو ميبينم ....

توضيح بديم که چقدر خداوند متعال قدرت داره که انواع گلها با رنگهاي متفاوت افريده و .... پرنده ها... رودخانه... همه ي اينها ميتونه براي بچه ها درس خدا شناسي باشه... خريدن هديه در اعياد مذهبي براي بچه ها و توضيح علت اون بچه ها رو با زندگي ائمه اطهار عليهم السلام اشنا ميکنه... بردن بچه ها به شهر بازي بعنوان عيدي و ... اين تفريحات سالم باعث ميشه که اون روز خاص در ذهن بچه ماندگار بشه ...

در مورد بزرگترها در دين اسلام شادي واقعي شادي و رضايت دروني هست.. زماني انسان مومن احساس رضايت دروني ميکنه که باور کنه افريدگارش ازش راضي هست و به خدا نزديکتر شده... براي ايجاد اين احساس بزرگواران فرمودند که در روز عيد سعي کنه تا جائي که مقدور هست معصيت خداوند متعال رو نکنه... ايجاد حس رضايت با عمل به سيره ائمه اطهار عليهم السلام نيز بدست مياد

براي مثال روز عيد فرد تصميم بگيره اگر در توانش هست به چند خانواده فقير بي سرپرست غذاي ظهر رو برسونه. پدر و مادر خانواده اگر باشند که مشکلي نيست.در مورد جوانهاي مجرد ميتونند برنامه ريزي کنند از مدتي قبل هر روز مقداري از پولشون رو کنار بذارند براي اين امر. روز عيدبا پس اندازي که کردند 5 خانواده فقير رو ناهار بدن. حس رضايتي که از اين کار به انسان دست ميده با هيچ شادي ظاهري و بيروني قابل توصيف نيست.

يا اگرفرد وسيله نقليه اي داره صبح که از منزل خارج ميشه نيت کنه 5 پيرمرد يا پير زن ناتوان رو که منتظر تاکسي و اتوبوس هستند به مقصد برسونه... شنيدن صداي اونها که از اعماق وجودشون دعا ميکنند حس رضايت و شادي در انسان بوجود مياره غير قابل وصف... در اين صورت هم به سيره ائمه اطهار عمل کرده و معرفتش نسبت به اونها زياد شده هم احساس نزديکي بيشتري به خدا کرده...

اين مورد رو اگر پدر خانواده اين کار رو انجام ميدن ميتونند بچه ها رو هم با خودشون همراه کنند و علت اين کار رو توضيح بدن... چون ائمه ما خيلي مهربان بودند و به فکر ديگران بودند هر کمکي از دستشون مياومده به ديگران ميکردند ما هم امروز سعي ميکنيم به کساني که نيازمند هستند کمک کنيم... درس عملي در شناخت ائمه اطهار...

در اين زمانه که بچه ها سطح توقعاتشون بالا رفته و بيشتر به فکر خودشون هستند چنين رفتارهائي (پس انداز کردن براي کمک به فقرا و ... ) به اونها ياد ميده که فقط به فکر رفاه خودشون نباشند. بدونند بچه هائي مثل اونها هستند که از کمترين امکانات رفاهي بي بهره اند. نتيجه اين ميشه که خداوند رو شکر کنند از امکانات بهترين استفاده رو بکنند و سطح توقعشون رو پائين بيارن...

روز عيد ميشه از اعضاي خانواده خصوصا بچه ها خواست همه با هم کمک کنند که مثلا فلان گناه انجام نشه..(دروغ، تمسخر، غيبت) .تصميم ميگيريم هر کسي مرتکب اين کار شد ديگران وظيفه دارند بهش تذکر بدن .(اموزش امر به معروف و نهي از منکر) .فرد نه تنها حواسش به خودش هست که اين کار رو نکنه به ديگران هم دقت ميکنه که اگر موردي ديد تذکر بده.اينها خاطراتي ميشه که در ذهن بچه ها خواهد ماندو در صورت تکرار باعث ميشه

حالت باز دارندگي از گناه در افراد ايجاد بشه و احساس مسئوليت در برابر نه تنها خودشون بلکه ديگران...

شايد موارد توضيح داده شده به نظر خيلي پيش پا افتاده بياد چون متاسفانه نظر خيلي از ما ها در مورد شادي مخصوصا خانمهاي محترمه اين هست که مجلسي باشه و بزن و بکوبي و دست زدني و بعدش هم همه با هم بگيم خيلي خوش گذشت! اين شادي واقعي نيست... شادي واقعي اوني هست که اثرش تا مدتها در ذهن انسان بمونه...

موارد بيان شده و صدها روش مشابه در سطح فردي و خانوادگي مطرح هست.. در مورد جامعه نيز ميشه ابتکاراتي به خرج داد که شادي بدون معصيت و همرا با معرفت بوجود بياد

مثلا برگزاري جشن ها ، *((((مسابقات کتابخواني))))* ، شب شعر با موضوع اشعار مذهبي، مشاعره مذهبي، نور افشاني، مسابقات ورزشي، پياد ه روي خانوادگي،...

ممنونم سرکار خانم ابرار. موارد مهم و کاربردي و جالب توجهي رو بيان فرموديد. پيشنهاد ميکنم در قالب يک پست وبلاگي ارائه بفرماييد تا همه بتوانند مورد استفاده قرار بدهند.

خواهش ميکنم... نظر لطف جنابعالي هست.. بله حتما ان شا ءالله در اولين فرصت...

سلام وتشکر ازاظهار لطفي که نموده ايد

سلام کسي که ميخواهت ديگران راشاد کنذ(بخشيدن شادي به ديگران)بايداولا داشته باشي تاببخشي به دستاوردنش سهل است هرکس راضي به شرايطي که دران قرار دارد شادي دارد