پيام

سيدمحمدرضا فخري
97/8/9

+ [تلگرام] بلعيدن لحظه لحظهء داده ها يا داستانِ حرف مفت و گوش مفت پيشنهاد مي شود پس از مطالعه متن زير، تمرين پاياني آن را انجام دهيد. شكل گيري #فضاي_مجازي و فراهم شدن امكان ارتباط ميليون ها انسان با يكديگر، و دسترسي روزافزون آن ها به حجم كثيري از داده هاي مختلف و متنوع، همچنين سهولت توليد، گردآوري و انتشار اطلاعات، گويي به يك باره شهروندانِ دوران پيشا-فضاي مجازي را در اواخر قرن بيستم ‌ از حصار تنهايي آزاد و به دنيايي جديد وارد كرد؛ دنيايي كه به آنان امكان مي داد كه هر لحظه به ارزاني اطلاعات به دست بياورند و به آساني آن را در اختيار ديگران بگذارند. به هراندازه بر امكانات فضاي جديد افزوده شد از يك طرف اشتهاي سيري ناپذير كاربران اين فضا براي انبان سپاري ذهني داده ها تشديد شد، و از سوي ديگر با صدر نشيني مطالب مبتذل، سست، غيرمستند، و #محتواهاي بي ارزش، نزد بسياري از كاربران فضاي مجازي، #حكمت و معرفت حاشيه نشين، و آموزه اخلاقيِ «كم گوي و گزيده گوي چون دُرّ» به طاق نسيان سپرده شد. بخش قابل توجهي از مطالب منتشر شده در فضاي مجازي امروزه مصادق حرف مفت است که به دنبال گوش مفت مي گردد. كافي است از اين منظر به #شبكه_هاي_اجتماعي نگريسته شود تا مشخص گردد كه چگونه من و شما و ميليون ها‌ انسان ديگر ثانيه به ثانيه در حال بلعيدن داده هايي هستيم كه دانستن شان اگر نه ضرر كه براي ما منفعتي هم ندارد. اين گونه است كه مي بينيم فضاي مجازي در كنار منافع و كاربردهاي ارزشمند و انكارناپذيري كه دارد، امروزه ذهن كاربران خود را به سطل زباله اي سرريز از داده هاي بي ارزش/غيرلازم/ غيرمفيد تبديل كرده است. از اين رو لازم است براي اين مسئلهء چندسويه، كه با بهره گيري از ادبيات اخلاقي اسلام آن را مي توان «علم غيرنافع» ناميد، چاره اي انديشيده شود. اما راه چاره چيست؟ واقعيت اين است که مقاومت کردن در برابر وسوسه مراجعه به انبوه مطالب بي ربط و باربط و بي فايده و با فايده اي که هر لحظه در فضاي مجازي به ما عرضه مي شود کاري بسيار دشوار است و همه ما به نوعي با آن دست به گريبانيم. اما خوشبختانه همه ما از قدرت اراده و انتخاب برخورداريم. بنابراين مي توانيم (اگر بخواهيم) پيش از کليک کردن بر روي هر عکس و فيلم و نوشته اي که در فضاي مجازي مي بينيم ، ابتدا از خود بپرسيم: چرا من بايد اين مطلب را ببينم؟ آيا ارسال کننده اش فرد معتبر و قابل اعتمادي است؟ آيا از ندانستن آن ضرر مي کنم؟ آيا در اين لحظه کار مهمتري ندارم؟ اما تمرين: هر وقت که حال و حوصله و دل و دماغي داشتيد کاغذي برداريد و ابتدا تعداد محتواهايي که (اعم از عکس و نوشته و فيلهاي صوتي و تصويري) در شبکه هاي اجتماعي در مدت محدود (مثلا نيم ساعت يا حتي کمتر) ديده ايد را يادداشت کنيد. بعد صادقانه مشخص کنيد که چه تعداد از آنها را اگر نديده بوديد ضرر مي کرديد؛ چه تعداد را حالا که ديده ايد ضرر کرده ايد (مثلا اتلاف وقت، هزينه اينترنت، جنگ اعصاب)، و چه تعداد از آنها ديدن و نديدنش مساوي بود. اگر آمار بالا را ضرب در مجموعه ساعت هايي بکنيد که در يک روز، يک هفته، و يک ماه در فضاي مجازي گذرانده ايد، به احتمال خيلي زياد از نتايج آن شگفت زده خواهيد شد. به امتحانش مي ارزد. #حسينعلي_رحمتي 9 آبان 1397 yon.ir/svma3 —------------------------------------------------------ا اگر اين مطلب را مفيد مي دانيد به ديگران هم معرفي کنيد. تاملات بيشتر درباب اخلاق و انديشه در کانال «اندكي انديشه» @harahmati

رقيه کنيز بي بي زهرا 98/5/17