رابطه بين استاد و شاگرد بايد آنقدر تنگاتنگ باشد که تمام کانال وجودي استاد را شاگرد و تمام صفحه جان شاگرد را استاد پر کند. شاگرد بايد آنچنان در استاد فاني شود که تمام شبانه روز فکر و ذکر او را استاد پر کند. راه مي رود به نور استاد برود، حرف بزند به نور استاد حرف مي زند، مي بيند با نور استاد ببيند، مي شنود با نور استاد بشنود. اگر در پيشگاه استاد زانوي ادب زده و خود را تحويل داده است، هيچگاه نبايد مستقيم از خدا چيزي بخواهد، ××× بروزم×××
نثار مولايمان مهدي فاطمه (عجل الله تعالي فرجه الشريف)صلوات[گل]