http://ghorbani1234.parsiblog.com/

مهدي جان.،
ديدي چه ظالمانه تلألؤ خورشيد زرين سامرا را از ما گرفتند.
ديدي خانه ات و عبادت گاهت چگونه در غبار کينه و دشمني نشست.
ديدي که چگونه قلب مشتاقان تو در حرارت اين مظلوميت و غربت بزرگ ذوب شد.

مولاي تنهاي من!
حرمت حريمت را پاس نداشتند، احترام قدمگاهت را نگه نداشتند و منزل فرشتگان مقرب الهي را ويران کردند.
چه دردي جان کاه تر و چه مرثيه اي جان سوز تر از اين مي توان يافت.
اي منتقم و اي دست حق، از آستين غيبت بيرون بيا و حرمت ياس را به کوچه هاي ما برگردان، هنوز مادرت براي نام علي سيلي مي خورد.